4 June, 2025
Every city is a collection of neighborhoods, big or small, central or suburban. Each neighborhood carries its own history—its own life lived under the city’s shadow. With its highs and lows, that life shapes the neighborhood’s character and defines its residents’ day-to-day experience.
It’s a great challenge for every urban developer, architect, or constructor to contribute to forming, developing, or rejuvenating an urban neighborhood through a simple plan, intervention, or building.
For everyone at EPIKYKLOS, it’s an extra challenge and a great responsibility to contribute to reconnecting a neighborhood with the city and the greater social environment. And to do it by renewing its residents’ lived experience and revitalizing the relationships within the community encompassing each of our buildings.
The URBAND example
Kipseli is a central Athenian neighborhood that can be perceived as deeply “hurt” by the vast changes the urban fabric has undergone these last decades. Nevertheless, it maintains much of its old charm and has recently entered a gentle recovery period, especially across its more central parts.
There, at the corner of Pindou and Kythnou Streets, we chose to create an apartment complex that changes the people’s lived experience and upgrades the neighborhood’s look and feel in a manner that respects its character and residents.
URBAND is a modern residential building harmoniously blending into its neighborhood while making it more alluring to residents, visitors, and investors alike. On the outside, it looks special despite being “quiet,” setting the tone for revitalizing the lived experience in similar, overbuilt urban areas. Inside, it’s innovative and timeless, providing added value to apartment owners and an upgraded everyday life to its residents.
Through that successful venture, we wanted to do our small part in improving urban living across a neighborhood that seemed hopeless and prove there is indeed a way to escape the two-speed model, first in our cities and then in our societies.
Το άρθρο όπως δημοσιεύθηκε από το περιοδικό
Το κατώφλι ως καθημερινή εμπειρία
Πρόκειται για την επανασύνθεση της δομής ενός διαμερίσματος της δεκαετίας του 1980 για να φιλοξενήσει την καθημερινή ζωή μίας τετραμελούς οικογένειας. Στα 80τμ του κελύφους οργανώθηκαν οι δημόσιοι χώροι για την διημέρευση της οικογένειας καθώς και τρία υπνοδωμάτια
Η κάτοψη του διαμερίσματος αναδιαρθρώθηκε πλήρως. Οι δημόσιοι χώροι οργανώνονται ως συνεχόμενες χωρικές μεταβάσεις
Ο κάθε υποχώρος αποτελεί κατώφλι για τους παρακείμενους του. Η διαφοροποίηση σε υλικό και χρωματισμό σε κάθε ζώνη εντείνει την διακριτότητα και την αυθυπαρξία του καθενός
Οι μεταβάσεις στους δημόσιους χώρους συντελούνται μέσω των εξής περιοχών: του ροζ χωλ εισόδου, του λευκού καθιστικού, της ξύλινης τραπεζαρίας και της μπλε κουζίνας. Στην ιδιωτική περιοχή, τα τρία δωμάτια αρθρώνονται γύρω από τον κεντρικό διάδρομο και περικλείουν το μαύρο κουτί, μια κατασκευή που εμπεριέχει το λουτρό και τις ντουλάπες.
Η καρδιά του διαμερίσματος είναι η ξύλινη τραπεζαρία. Το ενιαίο υλικό που διαπερνάει τοίχους, δάπεδο και οροφή, καθώς και το χαμήλωμα του ύψους μετατρέπει τον χώρο σε κατώφλι, στην πιο χαρακτηριστική εφαρμογή του. Αυτή η ενδιάμεση περιοχή είναι ένα θραύσμα έντασης και παύσης. Από αυτό το σημείο συνάθροισης και συνύπαρξης η κατάσταση της διαδοχικής μετάβασης μετατρέπεται σε καθημερινή εμπειρία για την οικογένεια.
Μέγεθος: 80μ2
Γραφείο: Plaini and Karahalios Architects
Αρχιτέκτονες: Γιάννης Καραχάλιος, Ελισάβετ Πλαΐνη
Κατασκευή: Επίκυκλος Τεχνική Κατασκευαστική
Τοποθεσία: Κορυδαλλός, Αθήνα
Χρονιά: 2017