
Ανακαίνιση διαμερίσματος σε μια κομψή πολυκατοικία της δεκαετίας του 1960 στη συνοικία της Νεάπολης
Η προηγούμενη κλασική διαμερισματοποίηση παρήγαγε μια μικρή, τυφλή και σκοτεινή κουζίνα, ένα χωλ μεγάλο και μη λειτουργικό, διαδρόμους στενούς και σκοτεινούς. Τα υπνοδωμάτια ήταν σχεδόν ισότιμα, χωρίς να διακρίνεται το master. Με τις απαραίτητες καθαιρέσεις οι χώροι διημέρευσης ενοποιήθηκαν και απέκτησαν διακριτό χαρακτήρα και φως. Μια νησίδα σε ρόλο τοίχου-επίπλου ξεκινά από την είσοδο και οργανώνει τους χώρους αυτούς ενώ καταλήγει να διαμορφώνει την ανοιχτή πλέον κουζίνα. Το παλιό πλακάκι-σκακιέρα από μάρμαρο αναδείχθηκε και έγινε μέρος της ταυτότητας του έργου. Ένα wc επισκεπτών προστέθηκε και η κυρίως κρεβατοκάμαρα μεγάλωσε. Μια σειρά μικρών κινήσεων (φεγγίτες, συρόμενη τζαμένια πόρτα, τοίχος από υαλότουβλα, “έξυπνα έπιπλα”) πέτυχε τη βελτιστοποίηση όλων των υπόλοιπων χώρων, οι οποίοι φωτίστηκαν, έγιναν πιο λειτουργικοί και αναδείχθηκε η διαμπερότητα του διαμερίσματος. Αποτέλεσμα ήταν η πλήρης μεταμόρφωσή του αλλά και η κάλυψη των σύγχρονων αναγκών της οικογένειας.